Elma ağacı çeşidi Aport, yüksek verimli, mükemmel tada sahip büyük hatıra meyveleri ile

Antik çeşidin ilk sözleri 12. yüzyıla kadar uzanıyor; 500 yıl sonra eski, en ünlü ve yaygın olanı olarak konuşuldu. Aport elma ağacının kökeni konusunda hala tartışmalar devam ediyor; anavatanı İtalya, Ukrayna ve Türkiye olarak adlandırılıyor. 9. yüzyılda Rusya, bahçecilik alanındaki başarıların sergilendiği sergilerde ağacın meyvelerini temsil etti ve defalarca ödüller aldı.

Özellikler ve Spesifikasyonlar

Endüstriyel bahçecilikte çeşitliliğin yerini hastalıklara ve doğal afetlere karşı daha dayanıklı yeni çeşitler almıştır, ancak her amatör bahçıvan hala arsasında yarım kilo, hatta daha fazla kokulu bir meyve yetiştirmeyi hayal etmektedir.

Aport elma ağacı çeşidi geç olgunlaşma veya kışlık olarak sınıflandırılır. Meyve verme geç, 7-8 yaşlarında başlar ancak 40 yıldan fazla sürer.

Aport her yıl bol bir hasatla memnun oluyor; bir ağaçtan 150 kg'a kadar elma hasat edilebiliyor.

Elma ağacı ortalamanın üzerinde büyüklüktedir ve seyrek ama güçlü bir taç oluşturur. Güçlü dallar gövdeden geniş bir açıyla uzanır.

Her meyve yeterli miktarda ışık alır, olgunlaşma döneminde parlak bir renk alır ve çok sulu hale gelir. Elmalar lezzetli, tatlı ve ekşidir ve ağızda şarap benzeri bir tat bırakır.

Olgunlaşma dönemi Eylül ayının ikinci yarısıdır. Meyveler taşınabilir, mahzende veya buzdolabında raf ömrü 4 aydır.

Çeşitliliğin dezavantajları

Çeşitliliğin sorunları şunlardır:

• Donma direnci düşük, ağaçlar donabilir orta bölgenin ılıman iklim bölgesinde bile. Bahçıvanlar, Aport'un dona dayanıklı çeşitlere aşılanmasıyla kışlama sorunlarının önlenebileceğini iddia ediyor.
• İyi yıllarda büyük meyvelerin bolluğu ile tamamen telafi edilen düzensiz meyve verme.
• Kabuk ve meyve çürümesine karşı göreceli direnç.

Çeşit çeşitleri

Elma ağacının dona dayanıklılık, meyvenin rengi ve tadı bakımından Aport çeşidinden farklı birçok klonu vardır. Bunları tabloda belirtiyoruz.

Daha az yaygın olan klonlar Pembe, Ukraynalı, Brilliant ve Huge'dir.

Dikim ve bakım

Ağaç dikerken aşağıdaki kurallara uymalısınız:

• Aport elma ağacı için en iyi toprak süzülmüş tınlı topraktır;
• ekim alanı güneş tarafından iyi aydınlatılmalı, yeraltı suyunun derinliği 1 m'den fazla olmalıdır, aksi takdirde verimli topraktan yapay bir tepe oluşturmak ve bir drenaj sistemi donatmak gerekli olacaktır;
• ağacın boynunun yer seviyesinin altında derinleşmesine izin verilmemelidir;
• Toprağın verimliliğini artırmak için ekim çukuruna turba, humus veya kompostun verimli toprakla karışımı eklenir.

Daha sonra uymanız gerekecek basit bakım kuralları:

• yabani otları kök çemberinden sistematik olarak çıkarın ve toprağı gevşetin;
• kuru ve sıcak havalarda fideyi haftada 1-2 kez sulayın, en az 20 litre su ilave edilmesi önerilir;
• Nem kaybını azaltmak için ağaç gövdesinin çevresi bir malç tabakasıyla kaplanabilir.

Gübre uyguladığınızdan emin olun:

• Kök yayı gübresi olarak mineral güherçile (10 litre suya 30 gr) veya 100 gr süperfosfat, 10 litre suya 60 gr potasyum ile birlikte kullanılır.
• Yaz takviyesi olarak: 10 litre suda eritilmiş 45 gr nitrophoska ve 10 gr sodyum humat.
• Yapraktan uygulamalar için üre çözeltisi kullanın (10 litre suya 30 g).
• Bulamaç ve tavuk gübresi çözeltisi organik kök yemi olarak kullanılabilir.

Kırpma

Aport, diğer elma ağacı çeşitleri gibi sistematik budama gerektirir:

• Birincisi ekimden hemen sonra yapılır, sürgünlerin büyümesini ve görünümünü uyarır.
• Sonraki 3 yıl taç oluşturucu düzeltici budama yapılır.
• Tacın incelmesi için düzenli hijyenik budama yapılır.
• Yetişkin bir ağaç gençleştirici budama gerektirir.

Hastalık önleme, haşere kontrolü

Aport çeşidi kabuklara karşı özellikle dayanıklı değildir, bu nedenle elma ağaçlarının 10 litre su başına bakır sülfat (50g) ve üre (300g) çözeltisi ile önleyici püskürtülmesi önerilir.

Uyuz zaten tespit edilmişse, ağaç tedavi edilir:

• %7 üre çözeltisi;
• % 1 bakır sülfat çözeltisi;
• HOM ilacı ile (10l su başına 40g).

Çiçeklenme öncesi ve meyve tutumu döneminde ilaçlama yapabilirsiniz.

Elma ağaçları için tehlikeli bir zararlı morina güvesidir. Bununla mücadele etmek için bir klorofos (10 l su başına 20 g) veya karbofos (10 l su için 30 g) çözeltisi kullanın.

Yeşil yaprak bitleri tarafından istila edildiğinde %0,3'lük entobakterin çözeltisi ile tedavi edin.

Zararlılara karşı ilaçlama 2 haftada bir yapılır, hasattan 3 hafta önce ilaçlamalar iptal edilir.