Yaban mersini yetiştirmek

İsveç kirazı uzun zamandır çok sağlıklı bir meyve olarak kabul ediliyor. Yenilebildiği gibi tıbbi amaçlarla da kullanılabilir.

Bugün yaklaşık yirmi çeşit yaban mersini bilinmektedir. Aynı zamanda tüm çeşitler için yetiştirme kuralları aynıdır.

Yaban mersini yetiştirmek, bir yer seçmek ve toprağı hazırlamakla başlamalıdır. İsveç kirazı ailesinin çalıları için düzenli su baskınlarına maruz kalmayan açık, güneşli bir yer seçmelisiniz. Toprak asidik olmalı, asitlik seviyesi 4,5 ila 5,5 pH arasında olmalıdır.

Bahçe arsasında saf formdaki asitli turba hakimse, metrekare başına iki kova oranında mineral toprak veya kum eklemek gerekir. Yaban mersini aşırı miktarda gübreye tolerans göstermediğinden toprağa bazı mineral gübreler de eklemelisiniz. Toprağı hazırladıktan sonra yağmur suyunun birikmesini önlemek için zeminin tesviye edilmesi gerekir.

Yaban mersini ekerken belirli standartlara da uymalısınız. Kural olarak, İsveç kirazı fideleri yaklaşık bir buçuk metre genişliğinde ve 30-40 santimetre derinliğinde yataklara ekilir. Orman toprağını taklit etmek için önce kazılmış yataklara bir turba kumu substratı eklenir ve asitlendirilmiş suyla sulanır. Şiddetli yağışlarda bitkilerin korunması için yatağın kenarlarının ahşap tahtalarla güçlendirilmesi tavsiye edilir.

Fideler arasındaki mesafe en az 30 santimetre olmalıdır. Birkaç sıra ekilirse aralarındaki mesafe yaklaşık 40 santimetre olmalıdır.
Toprağın talaşla malçlanması tavsiye edilir.İlk on gün boyunca toprağın nem seviyesini izlemek gerekir.

Yaban mersini yetiştirmek ve onlara bakmak ilk bakışta göründüğü kadar zor değil. İlkbahar ve yaz mevsiminde çalının yalnızca haftada iki kez sulanması gerekir. İsveç kirazının da toprağı gevşetmesi gerekir.

Uygun bakım ile ilk hasat ancak ikinci yılda beklenebilir.