Sitenizin toprak analizi

Kireçli topraklarda asidik olduğunu düşünerek sıklıkla farklı gübreler kullanırız. Toprağın tükenmiş veya asitli olup olmadığını öğrenmek için toprak testi yapmak gerekir.

Ana besinler belirlenir: azot (N), fosfor (P), potasyum (K), toprağın asitliği (pH), humus içeriği. Kalsiyum ve magnezyum içeriğini öğreneceksiniz. Bu elementler sadece insan vücudu için değil aynı zamanda bitkiler için de önemlidir. Magnezyum (Mg) klorofilin bir parçasıdır. Kalsiyum (Ca), insanlarda olduğu gibi bitkilerde de temel bir iskelet işlevi görür. Sitenizden toprak örneğini doğru şekilde nasıl seçersiniz? Analiz için toprak, zarf yöntemi kullanılarak sahanın tamamından alınır. Bunlar birbirinden eşit aralıklarla yerleştirilmiş beş noktadır. Örneğin grafiğiniz şu orana sahiptir: 20 x 30, yani. 6 dönüm. Saha sınırlarından 1 m uzaklaşıp 20 cm derinliğe kadar kürekle 4 adet toprak örneği alıyoruz, küreğin tam ortasında test için bir toprak sütunu alıyoruz. Sitenin ortasında ilk dört yerden görsel çizgilerin kesiştiği yere beşinci arazi çitini yapıyoruz. Seçilen beş toprak örneğinin tamamını temiz bir havzaya yerleştiriyoruz ve burada toprağı 5-10 dakika boyunca eşit şekilde karıştırıyoruz. Daha sonra havzadan ortalama bir toprak numunesi alıp temiz bir plastik torbaya etiketli olarak paketliyoruz. Etiketin üzerine sahibinin soyadını, bölgenin adını ve bahçecilik derneğinin yanı sıra numune alma tarihini yazıyoruz. Örnek: Ufa bölgesi, Milovka, s/t Rodnik, 25.07.15.

Toprak analizinin en az 5 yılda bir yapılması gerekmektedir. Toprak asidik ise (pH 6,0'ın altında), Lime-Gumi Deoxidizer uygulanması gerekir.Toprağın pH'ı 7,0'ın üzerinde olduğunda toprak alkali kabul edilir ve toprağınızdaki kireç tüm fosforu bağlar. Fosfor toprakta olacak ancak bağlı durumda olacak ve bitkilere girmeyecektir. Burada toprağın pH'ını bilmeden yapmamak ve yalnızca asitlik 5,6'nın altındaysa deoksidant uygulamak önemlidir. Çoğu bölgede fosfor ve potasyum yeterli miktarlarda bulunur, ancak nitrojen genellikle yetersizdir. Bir yaz sakini nitrojen, özellikle de çürümemiş nitrojen ekleme konusunda çok istekliyse, toprakta bitkiler için toksik olan tehlikeli bir amonyum nitrojen konsantrasyonu ortaya çıkabilir. Azotun hem eksikliğinden hem de fazlalığından kaçınılmalıdır.

Humus toprağın verimliliğinin bir göstergesidir. Diyelim ki toprağınızın analizi toprağınızın temel besin maddeleri açısından zengin olduğunu ve humusun 2 birim seviyesinde olduğunu gösterdi - arsanızdan yüksek verim beklemeyin. Gumi'yi kullanarak toprağınızın durumunu iyileştirecek ve toprağınızın verimliliğini artıracaksınız. Toprak tükenirse gübrelerin tamamı birden uygulanamaz. Aşırı yemekten ne olacağını biliyorsun. Gübrenin bir kısmını ilkbaharda, bir kısmını yazın üst pansuman olarak, bir kısmını sonbaharda ve bir kısmını da ertesi yıl uygulayın. Yeşil gübre kullanın - toprağın sağlığını ve yapısını iyileştiren yeşil gübreler.

Toprağın asitliği sirke ile kolaylıkla kontrol edilebilir. Toprak buna şiddetli tepki vermeye başlarsa toprak normaldir. Herhangi bir reaksiyon oluşmazsa toprak asidiktir.

Bazı bitki türleri asidik topraklarda aktif olarak yetişir. Bolluğu toprağın asitliğini değerlendirmek için kullanılabilir. Arsamızın üçte biri asitli toprakla dolu; 5-test yöntemi iyi ama bizim durumumuzda yanlış sonuç verecektir.

Elbette toprağın asidik olup olmadığını bitkilerden belirleyebilirsiniz, ancak bahçede düzenli olarak yabani ot temizlenirse o zaman atkuyruğu veya muz gibi bitkiler zaten orada yetişmeyecektir çünkü bu, toprakta tohum gerektirir. Bu nedenle en kolay yol sirke kullanmaktır.

Bitkilerin besin alacağı verimli bir tabaka oluşturmak için sonbaharda organik (60-100 kg/100 m²) ve mineral kompleks (5 kg/100 m²) gübreler uygulanır. Daha sonra bahçe verimli tabakanın kalınlığına eşit derinliğe kadar kazılır.Kalınlığı az olan podzolik toprakta sürüm derinliği yıllık 5 - 7 cm artırılırken aynı zamanda kompost da eklenir. Makalede toprağın kalitesini iyileştirmek için birkaç yıl çok yıllık otlarla (yonca, yonca) ekilip sonra gömüldüğünü okudum. Yıllık çeşitler azotlu-fosforlu gübrelerle (1-2 kg/100 m²) birlikte sürülür.

Yalnızca organik gübrelerin yardımıyla verimli bir toprak tabakası oluşturmak mümkün değildir. Böyle bir toprakta bütün sebzeler yanar. Kara toprağı getirip gübrelemek daha iyi olur ama aşırı değil.