Sıradan at kestanesi - kendimiz yetiştiriyoruz

Kestane sever misin? Yani aslında egzotik olduğunu düşündüğüm bir yemek olarak değil de bir ağaç olarak mı? Beğenmek? Gerçekten beğendim! Büyük at kestanesi - bu ortak ağacın doğru adı budur. Çok güzel - uzun, yayılıyor. Çiçek açtığında, mum şeklinde büyük çiçek salkımlarıyla süslenir ve sonbaharda, çocukların ve bazı nedenlerden dolayı yaşlı kadınların toplamayı sevdiği dikenli bir kabuk - "kirpi" giymiş parlak yuvarlak meyveler saçar.

Yine de neden bir nedenden dolayı? Kestane - çok faydalı bitki. Pek çok kişi bu mucize ağacın meyvelerinden her türlü ilacı hazırlıyor çünkü kabuğu, yaprakları, çiçekleri ve meyveleri gibi hemen hemen tüm kısımları iyileştirici özelliklere sahip. Çok miktarda faydalı madde içerirler. Her şeyden önce kestane, varisli damarlar, hemoroitler, tromboflebit ve bacak ülserleri gibi damar hastalıklarının tedavisine yardımcı olma yeteneğiyle bilinir. Ayrıca inflamatuar süreçlerde, dahili ilaç olarak ve banyolarda da kullanılır.

Kestane yetiştirmek Oldukça karmaşık görünüyor, çünkü gelecekteki bitkinin tohumunu içeren meyve oldukça güçlü ve öyle görünüyor ki, bu ağacı yalnızca doğanın kendisi yetiştirebiliyor. Ama bir şekilde şanslıydık. İlkbaharda çocuklar bölgeyi temizlerken geçen yılki yapraklarda filizlenmiş birkaç kestane buldular. Filizler hâlâ küçüktü ama yine de onları ekmeye karar verdik. Üstelik onları sokağa değil evde sıradan saksılara diktiler.Şaşırtıcı bir şekilde filizler hızla büyümeye başladı ve sonbaharda 30-40 santimetre yüksekliğe ulaştı. Kış için onları daha serin olan kilere koyup üzerlerini gazetelerle kaplıyoruz. Doğrusunu söylemek gerekirse kestane ağaçlarımızın bu kadar alışılmadık bir kışa dayanamayacağını, en azından kuruyacağını düşünüyordum. Ancak mart ayı geldi ve kestane saksıları yeniden pencere kenarlarındaki yerini aldı. Ve minik ağaçlar yeniden büyümeye başladı!

Böylece bir yıl daha geçti. Nisan ayı sonunda ikinci baharın gelmesiyle birlikte boyları yarım metrenin biraz üzerinde olan evcil hayvanlarımızı dışarı çıkardık. Orada beş yıldır büyüyorlar, genç, güçlü ağaçlara dönüşüyorlar. Bu bahar, yoldan geçenleri memnun edecek şekilde onları evin çevresine yerleştirmeyi planlıyoruz.