Mineral gübreler için neler geçerlidir, sınıflandırılması, bileşimi, uygulaması

Herhangi bir bitki mahsulünü yetiştirmek için gübreleme eklemek gerekir ve gübreler. Genellikle organik ve mineral olarak ayrılırlar. Mineral besin karışımları genellikle metalleri ve bunların tuzlarını içerir.

Ayrıca karmaşık ve basit olabilirler. Ancak uygulamaları sayesinde kendi arsamızda yetişen harika bir hasat elde edebiliriz. Mineral gübrelere neyin ait olduğunu bulalım ve kullanım kurallarını öğrenelim.

İçerik:

1. Hangi kimya endüstrisi ürünleri mineral gübre olarak sınıflandırılır?
2. Mineral gübrelerin sınıflandırılması, çeşitleri
3. Kullanımın avantajları ve dezavantajları
4. Karmaşık mineral gübreler
5. Karmaşık mineral gübrelerin avantajları nelerdir?

Hangi kimya endüstrisi ürünleri mineral gübre olarak sınıflandırılır?

Mineral gübreler - bunlar bitkilere büyümeleri ve gelişmeleri için gerekli elementleri sağlamayı amaçlayan faydalı maddelerle zenginleştirilmiş inorganik bileşiklerdir. Başta mineral tuzlar olmak üzere her türlü maddeyi içerirler.

Yararlı bileşiklerin bileşimine bağlı olarak genellikle karmaşık ve basit olarak ikiye ayrılırlar.

Çok taraflı veya karmaşık, birkaç ana bileşen içerirken, tek taraflı veya basit, yalnızca bir madde içerir.

Genellikle toprak büyüme için gerekli olan şeylerin çoğunu içerir ve meyve veren Bununla birlikte mikro ve makro elementler, belirli maddelerin eksikliğinin kültür bitkilerinin gelişimini olumsuz yönde etkilediği durumlar sıklıkla vardır.

Bu fenomen genellikle toprağın türüne bağlıdır, örneğin:

• kumlu çoğunlukla az miktarda magnezyum içerir
• turba – molibden
• çernozem - manganez

Mineral gübrelerin sınıflandırılması, çeşitleri

Bu gübre kategorisi bölünmüştür:

• bileşimde bulunan besin maddelerinin içeriğine göre: basit - bir makroelement içeren - nitrojen, fosfor, potasyum ve miktarı genellikle yüzde olarak ifade edilen birkaç makro elementi aynı anda içeren kompleks, örneğin: potasyum - %18, fosfor - %14, nitrojen - %26;
• toplanma durumuna göre. Katı, sıvı veya gaz halinde olabilir. Ek olarak katılar granüler, kristalli ve tozlu olarak ayrılır;
• aktif bileşenlerin hacmine göre - %25'e kadar düşük, %60'a kadar orta ve %60'ın üzerinde yüksek konsantrasyon.

Azot

Bu tip gübreler bitkilerin vitamin ve klorofil sentezlemesi için gereklidir. Azot eksikliği, yoğun renkteki yaprakların kaybıyla kendini gösterir. Hafifler, sürgünlerin büyümesi durur, yapraklar küçülür.

Büyüme mevsimi boyunca bitkiler azotu eşit olmayan bir şekilde emer. Bu dönemde çok fazla nitrojene ihtiyaç duyarlar. Kuraklık sırasında bu elementin fazlalığı bitkilere zarar verir.

Azot eksikliği azalmaya neden olur donma direncive sonbahardaki fazlalık, bitkilere zarar veren büyüme mevsiminin uzamasına yardımcı olur.

Azot içeriği yüksek mineral kökenli besin karışımlarının kullanılması, bitkilerde ilkbaharda çok önemli olan yaprak ve gövde gelişimini destekler.

Kolayca çözülme yeteneği, bunların bitkilere püskürtülmesi veya granüllerin doğrudan bitkilere uygulanması için kullanılmasına olanak tanır. toprak.

Azot içeren gübreler şu şekilde sınıflandırılır:

• nitrat - bunları yararlı maddelerle zenginleştirmek için kullanılan sodyum veya kalsiyum nitrat asidik topraklar, olgunlaşma süreleri kısa olan bitkiler - salatalar, turplar için çok uygundur. Meyvenin içinde fazla miktarda aktif madde birikir;
• amonyum - amonyum sülfat - sonbaharda uygulanır ve ilkbaharda bu yataklara soğan ekilebilir, salatalıklar, domates - sonuç mükemmel olacak.

Çiftçiler ve özel mülk sahipleri sıklıkla aşağıdaki türde gübreler kullanır:

• amid - üre - bileşiminde en fazla nitrojeni içerir ve verimliliğin artmasına yardımcı olur. Toprağa uygulama gerektirir. Domateslerin büyüme ve meyve tutumu döneminde bu maddeyle işlenmesi faydalıdır;
• amonyum nitrat – amonyak güherçile – Potasyum ve fosfor ilavesiyle başta pancar ve patates olmak üzere tahıl ve kök bitkilerinin verimini arttırırlar.

Potas

Bu gübre türü silvinit mineralinden yapılır. Potasyum karbonhidratların hareketini sağlar ve karbondioksitin havadan emilimini destekler. Potasyum eksikliği ile hastalıklara karşı direnç azalır.

Bitki bağışıklığını arttırmak, tadı iyileştirmek ve meyvelerin raf ömrünü uzatmak için potasyum gereklidir. En yaygın olarak kullanılanı doğal kökenli potasyum klorürdür. Cevherden üretilir.

Bileşim, bazı bitki türlerine zararlı olan klor iyonları içerir.Olumsuz etkilerden kaçınmak için sonbaharda kullanılır.

Üzerinde olumlu bir etkisi vardır patates, pancar, karabuğday, arpa.

Fosfor, nitrojen ve potasyumun kompleks kombinasyonu üretkenliği artırır.

Uygula:

• Bu mineralin yüksek içeriğine sahip potasyum tuzu. Sonbaharda mutlaka uygulanmalıdır. Bu en iyi ilkbaharda tahıl ve patates ekilecek alanlarda yapılır;
• potasyum güherçile - meyvelerin yumurtalık ve olgunlaşması sırasında faydalı olan nitrojen içerir;
• Potasyum sülfat herhangi bir bitkide, özellikle de kök bitkilerde kullanılır.

Fosfor

Fosfor bitkilerin kuraklığa ve dona karşı direnç göstermesine yardımcı olur. Onun sayesinde bitkiler proteinleri, yağları ve karbonhidratları biriktirir. Bu elementin eksikliği protein metabolik süreçlerinde rahatsızlıklara yol açar.

Bitkilerin fosforla gübrelenmesi fidelerin ortaya çıkması sırasında yapılmalı ve meyve verme döneminde de gereklidir. Bu tür gübrelerin humusla birlikte uygulanması gerekir.

Fosfor içeren mineral besin karışımları cevher işlemeden, metalurji endüstrisi atıklarından ve hayvan kemiklerinden elde edilir.

Basit süperfosfat - apatit veya fosfat kayası içeren sülfürik asit. Gübre alçı içerir. Çift süperfosfatta bulunmaz. Ağaçlar ve meyve bitkileri bu kimyasal elemente ihtiyaç duyar. Kullanımı meyve tutumu sürecini hızlandırmaya, artırmaya yardımcı olur donma direnci.

Fosforlu gübre türleri kullanılır:

• basit süperfosfat - çiçeklenme sırasında dünyanın yüzeyine dökülür. Çiçek bitkileri için idealdir;
• fosfat kayası eklendi asitlenmiş topraklar. Sebzeleri ve tarımsal bitkileri beslerken mükemmel performans.Bitkilere uzun süre fosfor sağlar;
• çiçek ve meyve bitkileri için çift süperfosfat kullanılır. Donma direncini arttırmak için sonbaharda kullanılır.

Mikro gübreler

Mikro elementlerle zenginleştirilmiş mineral gübreler. Toprağın molibden, bakır ve manganez içeriğinin düşük olması alışılmadık bir durum değildir. Tohumların mineral mikro gübrelerle işlenmesi demir veya çinko eksikliğinden kurtulmanıza yardımcı olacaktır.

Ambalaj üzerinde belirtilen standartlara uymak önemlidir.

Bu tür ürünlerin kullanımı kök sisteminin aktif gelişimini, bağışıklığın artmasını ve büyümenin hızlanmasını destekler.

Mikro gübreler aktif maddelerine göre sınıflandırılır:

• karmaşık - aynı anda birkaç madde içeren bir bileşim. Verimliliğin ve zararlılara karşı direncin artmasına yardımcı olurlar;
• bakır - bakır pirit ve vitriol içeren sulak alanlara verilir;
• borik – bitkilerin gelişimini aktive etmeye yardımcı olur, bileşim borik asit ve boraks içerir;
• molibden - orman topraklarını gübrelemek için kullanılan aktif madde molibdik asit amonyumdur.

Kullanımın avantajları ve dezavantajları

Organikleri ayıran temel özellik gübreler minerallerden – besinlerin sindirilebilirliği. Gerçek şu ki organik olanların ayrışması çok uzun zaman alıyor. Bunun için toprakta bulunan mikroorganizmaların bulunması gerekir. Bu tür besin karışımları uzun süre faydalı etkiye sahiptir.

Mineral gübrelerde bulunan faydalı elementlerin toprak mikroflorası tarafından işlenmesine gerek yoktur ve bitkiler tarafından doğrudan emilir. Bu nedenle kullanımlarının etkinliği oldukça hızlıdır.Yalnızca bu kategorideki maddeler toprakta yaşayan toprak mikroorganizmalarını öldürerek zarar verebilir ve toprağın verimliliğine katkıda bulunabilir.

Ayrıca bu tip katkı maddeleri bitkiler tarafından tam olarak absorbe edilememektedir. Kalıntılar sıklıkla topraktan yıkanarak havaya veya yer altı sularına karışıyor, bazen de onları önemli ölçüde kirletiyor.

Yeraltı suyuna giren fazla nitrojen bileşikleri, rezervuarlarda çeşitli bitki örtüsünün hızla gelişmesine yol açar. Bu, sudaki oksijen konsantrasyonunu azaltarak balıkların ölümüne ve su basmasına neden olur.

Ayrıca mineral katkı maddelerinin kullanımı asitlik, sıkışma, toprak erozyonu, bitkiler için alışılmadık bileşiklerin birikmesindeki değişikliklere katkıda bulunur ve magnezyum ve kalsiyum bileşiklerinin süzülmesi humus miktarını olumsuz yönde etkiler.

Öyle olsa bile, bu takviyeler oldukça faydalıdır.

Bunları kullanmanın avantajları aşağıdaki gibidir:

• katkı maddeleri makul fiyatlıdır ve bunlardan nispeten azına ihtiyacınız vardır;
• verimde gözle görülür artış;
• yetiştirilen ürünlerin tadını ve görünümünü iyileştirmeye yardımcı olun;
• bitkiler daha dayanıklı hale gelir hastalıklar ve zararlılar;
• hasat iyi bir şekilde depolanır;
• tüm kullanıcılar tarafından erişilebilir;
• depolama sorunu yaratmayın.

Mineral takviyeleri kullanırken şunları hatırlamanız gerekir:

• uygulamak daha iyi organik gübreler Bunları satın almak mümkün olmadığında, bunları kendiniz üretebilirsiniz - kompostlama;
• tanıtılan besin karışımlarının miktarını dikkatlice izlemeniz gerekir;
• gübre uygulamasıyla birlikte toprağı alkalileştirmek gerekir;
• Üreticilerin tavsiyelerine uyulmalıdır;
• Daha az zararlı olan araçları kullanmaya çalışın.

Bundan, aşırı miktarda faydalı maddenin sadece bitkilere değil aynı zamanda insanlar için tehlikeli olan toprağa, yeraltı sularına ve havaya da zarar verebileceği sonucu çıkmaktadır.

Bu tür sıkıntılardan kaçınmak için bunları tanıtma sürecinden sorumlu olmanız gerekir.

Mineral kompleksleri

Bu grup, çok taraflı etkiye sahip ürünleri içerir; aynı anda iki veya daha fazla aktif bileşen içerirler.

Karmaşık mineral takviyeleri çeşitli sorunları çözebilir - verimliliği artırabilir, yabani otları ve zararlıları yok edebilir ve çiçek kalitesinin iyileştirilmesine yardımcı olabilir.

Grup şunları içerir:

• bir nitrojen-fosfor katkı maddesi olan amofos. Çalılara ve çeşitli sebze mahsullerine uygulandığında etkilidir. Çiçekler kullanımına çok iyi tepki veriyor - yeşil kütlelerini aktif olarak artırıyorlar ve çılgınca çiçek açmaya başlıyorlar. çiçek açmak;
• Diammofosk – fosfor, nitrojen, potasyum, mikro elementler içerir. Gübreleme zararlılarla mücadeleye yardımcı olur ve her türlü bitki için kullanılır.

Karmaşık besin karışımlarının tarımsal işletme çalışanları tarafından uygulanması gübre ekme makineleri kullanılarak gerçekleştirilmekte ve yaz sakinleri bunları ilkbahar veya sonbaharda elle dağıtmaktadır.

Genellikle aşağıdaki karmaşık katkı maddeleri eklenir:

• nitroammophoska - farklı bitkiler altında farklı toprak türlerine uygulamaya uygundur. Alüminalı topraklar sonbaharda, kumlu topraklar ise ilkbaharda sürülmeden önce gübrelenir;
• nitrofoska – Domateslere uygundur, lezzetini artırır, meyve iriliğinin artmasına yardımcı olur. Büyüme mevsimi boyunca ilkbaharda kullanılır. Salatalığın hastalıklara karşı direncinin artmasına yardımcı olur.

Karmaşık mineral gübre kullanmanın avantajları nelerdir?

Besin karışımları olumlu nitelikleri nedeniyle yaygınlaşmıştır:

• yüksek besin içeriği, düşük içerik veya sodyum, klor ve diğerlerinin yokluğu;
• bir granül aynı anda tüm faydalı bileşenleri içerir;
• uygulama, nakliye, depolama için nispeten düşük maliyetler;
• düşük nem içeriğinde bile etkilidir;
• için olası kullanım besleme toprak içindeki artan ozmotik basınca duyarlı bitkiler.

Gübre kullanımı mükemmel kalitede tarım ürünleri elde edilmesine yardımcı olur, ancak her şeyin ölçülü olması durumunda iyi olduğunu unutmamalıyız.

Sonuçta bunların fazlalığı çevreye ve insanlara onarılamaz zararlar verebilir.

Mineral gübre türlerini nasıl anlayacağınız ve bahçeniz için doğru olanları nasıl seçeceğinizle ilgili ilginç bir makaleye göz atmanızı öneririz: