Moskova bölgesi için hangi elma ağaçları uygundur?

• Ana çeşitler
• Çeşitlerin özellikleri
• Ortak çeşitler ve özellikleri

Ana çeşitler

1. İlk olanlar yaz çeşitleri. Temmuz ayında zaten olgunlaşıyorlar. Bunlar arasında ülke genelinde yaygın olan Antonovka Zolotaya, Belyi Naliv ve Medunitsa yer alıyor. Ve ayrıca Jubilee, Melba, Orlinka ve Candy.
2. Sonbahar çeşitleri Eylül-Kasım aylarında olgunlaşır.Bunlar popüler Antonovka sıradan, hoş tada sahip Solnyshko ve Tarçın çizgili, iddiasız Zhigulevskoe, Orlovskoe çizgili ve Kurnakovskoe.
3. Kışlık çeşitler kasım ayında hasat edilip sıcak günlere kadar saklanabilir. Bunlar dondan korkmayan Afrodit, Moskova Kışı ve Lobo ile yabancılar Orlik, Wesley ve Imrus. Evrensel Rozhdestvenskoe ve Kuzey sinapsı.

Çeşitlerin özellikleri

• Erken gelişmişlik
• Bu bölgedeki elmaların çoğu hızla olgunlaşır
• meyve verme
• Ilıman iklim bu alan, mevsimde yalnızca bir kez değil, iki hatta üç kez meyve toplamanıza olanak tanır
• Kiralama tarihleri
• Yaz elmaları ağustos ayı başlarında, sonbahar elmaları - yılın bu zamanının başında, kış elmaları - sonbaharın sonlarında yenebilir.

Ortak çeşitler ve özellikleri

1. Antonovka. Kışlık elma çeşitlerini ifade eder. Bu nedenle uzun süre saklanabilirler. Dondan korkmuyorlar. Meyveler genellikle ağırdır, bazen 300 grama kadar ulaşır. Yanları kırmızı olan sarı-yeşil elmalar güçlü bir aromaya sahiptir. Yüksek verimlilik ile karakterize edilirler.
2. Melba. Bu çeşitlilik Kanada'dan bir misafir. Sıcaklığı sever. Ancak diğer yaz kardeşlerinden farklı olarak, her yıl meyve verir. Bu çeşidin bir diğer avantajı da meyvelerinin iri olmasıdır. 300 gram sınır değildir.Aynı zamanda çok çekici ve iştah açıcı görünüyorlar. Bir aya kadar uzun süre saklanabilirler.
3. Beyaz dolgulu. Belki de Beyaz dolgu, elma ağaçlarının en ünlü, en eski ve yaygın çeşitlerinden biridir. Genellikle ikinci yılda meyve verir. Ancak verim istikrarsızdır: Bir yıl çok fazla meyve verebilir, ertesi yıl neredeyse hiçbir şey vermez. Moskova bölgesi için bu çeşitlilik mükemmel bir seçenektir çünkü iddiasızdır ve özel dikkat gerektirmez, kışa dayanıklıdır ve hoş bir tada sahiptir.
4. Sonbahar çizgili. Ayrıca yabancı tarzda başka bir adı daha var - Streifling. Bir sonbahar çeşididir, genellikle kışı sorunsuz atlatır. Birkaç dezavantajından biri de altı hatta sekiz yıl sonra meyve vermeye başlamasıdır. Bununla birlikte, uzun bekleyiş, açıkça görülebilen kaburgaları ve iştah açıcı bir kızarıklığı olan büyük, tatlı meyvelerle fazlasıyla telafi ediliyor.
5. Güneş. Sıcak ismine rağmen bu çeşitlilik kıştır. Bu nedenle meyveler bir sonraki yaza kadar saklanabilir. Bu tür elma ağacı şiddetli donlardan bile korkmaz. Aynı zamanda kabuklara karşı dayanıklıdırlar. Hasat genellikle zengindir. Meyveler hala çağırıyor: parlak pembe ve kırmızı, sulu ve yoğun hamurlu.
6. Alesya. Önceki çeşitle hemen hemen aynı niteliklere sahiptir. Her yıl meyve verir ve elmalar iyi durumda kalır. Hassas ve hoş bir tada sahiptir.
7. Amber. Başka bir kış çeşidi. Parlak kırmızı meyveler orta büyüklüktedir ve genellikle sonbaharın sonlarında toplanır.
8. Tazelik. Kış çeşidi. Meyveleri yaz ortasına kadar saklanabilir ve bozulmaz. Soğuğa dayanıklıaynı zamanda yüksek verime sahiptirler - sizi her yıl çok sayıda meyveyle memnun edebilirler. Renkleri sarıdır ve yer yer kırmızımsı bir allık görülür. Hoş bir tatlı ve ekşi tadı vardır.
9. Kovalenkovskoe. Bu çeşidin ayırt edici özelliği meyvelerin birkaç aşamada olgunlaşmasıdır. Bu nedenle hasat uzun bir süre boyunca hasat edilebilir. Elmalar karakteristik yeşilimsi kırmızı renkte tatlıdır.
10. Malyukha. Sütunlu çeşitlere aittir. Ağaçlar fazla yer kaplamaz ve iddiasızdır. Diğer bir özellik ise neredeyse hiç şubelerinin olmamasıdır. Maksimum verim genellikle beşinci veya altıncı yılda ortaya çıkar.