Kestane kök sistemi nasıl çalışır, kestane çeşitleri

Bazen botanikte tamamen farklı bitkilerin bir ismin arkasında gizlendiği görülür. Kestanede de aynı şey oldu. Hangi bitkinin gerçek olduğunu bulmaya çalışalım. kestane ve kestane kök sisteminin diğer ağaçların köklerinden ne kadar farklı olduğu.

İçerik:

• At kestanesi ve yenilebilir kestane
• Kestane kök sistemi
• Kestane cinsinin bazı türleri

At kestanesi ve yenilebilir kestane

Kent peyzajında ​​en sık kullanılan at kestanesi cinsi Sapindaceae familyasına ait olup “gerçek” kestane ile hiçbir ilgisi yoktur. Adını, meyvelerinin Kayıngiller familyasından Kestane cinsine ait bitkilerin meyvelerine benzerliğinden dolayı almıştır. At kestanesi meyveleri yenmez. Bu ağacın 5-7 yaprakçıktan oluşan palmat bileşikli güzel yaprakları vardır.

Mayıs ayında kokulu çiçek mumları üreten ve Odessa denizcisi Kostya hakkındaki şarkıda adı geçen bu bitkilerdir. At kestanesi ne kadar dekoratif görünse de kestane cinsinden yenilebilir meyveler içeren gerçek kestanelerle hiçbir ilgisi yoktur.

Kestane cinsine ait hemen hemen tüm ağaç ve çalı türlerinin yenilebilir meyveleri vardır. Bu bitkiler, 28 cm'ye kadar uzun, pürüzlü kenarları olan mızrak şeklinde yapraklarla ayırt edilir.

Kök sürgünlerinde yaprak uzunluğu 0,6-0,7 m'ye, genişliği 10 cm'ye ulaşabilir, çiçekler başak şeklinde çiçek salkımlarında toplanır. Hem erkek hem de dişi çiçekler aynı gövde üzerinde bulunur. Meyve - ceviz. Bir kabuk - artı 1-3, daha az sıklıkla 7'ye kadar fındık içerebilir.

Olgunlaşmanın sonunda, genellikle Eylül sonu - Ekim başında, peluş açılır ve içindeki meyveler ve kuruyemişler dökülür. Gerçek kestanenin meyveleri değerli bir gıda ürünü olarak kullanılmaktadır. İnsanların tahıldan çok önce kestane yemeye başladıklarına dair bir görüş var. Sitenize kestane ağacı dikip yetiştirmeye karar vermeden önce köklerinin özel yapısını bilmeniz gerekir.

Kestane kök sistemi

Yetişkin bir kestane ağacının kök sisteminin ilk özelliği, bu ağaçların taç büyüklüğünden kök sisteminin boyutunu belirlemenin ve nerede bittiğini anlamanın zor olmasıdır. Kestanenin yanına başka bitkiler dikmek için bu önemlidir. Tacın çıkıntısının çoğu zaman kök sisteminin çıkıntısından birkaç kat daha küçük olduğu ortaya çıktı.

Taç projeksiyon alanı yaklaşık 3 metrekare ise kök projeksiyon alanı 20 metrekareyi aşıyor. Böylece, sadece ağacın tepesinin altında değil, aynı zamanda sınırlarından dört ila beş metre uzakta da hiçbir şeyin iyi büyümesi pek olası değildir çünkü güçlü kökler topraktaki tüm faydalı maddeleri çekecektir. Bu nedenle geniş orta ve geniş alanlar için çoğu kestane türü önerilebilir.

Kök sistem yetişkin bir kestane şunlardan oluşur:

• köke dokunun
• birinci ve ikinci dereceden kökler
• yatay kökler
• yatay köklerden dikey dallar

Taproot üç veya daha fazla metre derinliğe iner. OH birinci ve ikinci dereceden yanal dallanmaya sahiptir. İyi büyüyen bir ağacın ikinci derece köklerinin sayısı, birinci derece köklerin iki katıdır. Yatay köklerin bir kısmı yüzeysel olarak yerleşir ve yüzeye paralel olarak uzanır.

Diğer kısım toprağa eğik-dikey yönde açılı olarak girer.Olgun kestanelerde bu kökler o kadar iyi gelişmiştir ki, ana kök kökü neredeyse görünmez hale getirirler. Dolayısıyla kestane kök sistemi yaygın ve derin olarak nitelendirilebilir.

Bu kök sistemi bu ağacı rüzgara dayanıklı hale getirir. Ayrıca kök sistemi alanı iyi geliştirdiği ve bitkiye nem sağladığı için kuraklıktan korkmaz. Kestane, kök sisteminin yapısı sayesinde toprağın uçup gitmesine ve yıkanmasına karşı koruma sağlar.

Eğer tercih kestaneden yana ise bilmelisiniz ki yetişkin bir ağacın kökleri çok güçlü iken genç bitkilerin kökleri oldukça kırılgandır. Çimlenmeden sonraki ilk yılda fide, 40 cm'ye kadar uzun bir kazık kök oluşturur. Genç yaşta kökün uzunluğu, yerdeki sürgünün yüksekliğinden 2-4 kat daha fazladır.

Seçim fide kestane, bir kaptaki örneği tercih etmelisiniz, çünkü ekim sırasında ana köke zarar vermek çok kolaydır. Kestanenin tohumlardan yetiştirilmesi kolaydır. Kestane için 0,8 cm derinliğe ve 0,6 m genişliğe kadar geniş bir dikim çukuruna ihtiyacınız vardır, ekimden hemen sonra bitkinin iyice sulanması gerekir. Gelecekte bitkiye ekim yılında düzenli sulama yapılması gerekmektedir.

Kestane cinsinin bazı türleri

Kestane cinsinden bitkileri seçerken kışa dayanıklılıklarını dikkate almanız gerekir. Burada sadece sıcaklık göstergeleri değil aynı zamanda toprağın donma, çözülme ve nem derinliği de önemlidir. Yenilebilir kestane şunları içerir:

• crenate veya Japon, -20 - 25 dereceye kadar dona dayanıklıdır, 4 yıl meyve verir, birçok iri meyveli çeşidi vardır
• ekim veya yenilebilir - yalnızca ılıman ve sıcak iklimlerde yetişebilir, 15. yılda meyve vermeye başlar
• Amerikan tırtıklı - dona en dayanıklı türlerden biri, kış sıcaklıklarının sıfırın altında 27 dereceye düştüğü bölgelerde ekim için tavsiye edilebilir, 18 ila 20 yaşları arasında meyve vermeye başlar
• az büyüyen - soğuğa dayanıklı ve kuraklığa dayanıklı türler, 2-3 metre yüksekliğinde bir çalı olarak büyüyebilir

Yukarıdaki türlere ek olarak ılıman iklime sahip bölgelerde oldukça başarılı bir şekilde yetiştirilen birçok melez ve çeşit bulunmaktadır. Kestane - gerçek asırlık insanlar, 300 ila 1000 yıl arasında yaşıyorlar. Onu bahçeye dikerek beşinci veya altıncı nesil torunların emeğinizin meyvelerini görmesini umabilirsiniz.

Kestane kök sistemi hakkında video: