Yeni başlayanlar bile alabaş lahanası yetiştirebilir

Bu sıradışı lahana çeşidinin doğum yeri Sicilya'dır. Geleneksel olarak alabaşlar Batı Avrupa, Türkiye, Orta Asya ve Çin'de gıda olarak kullanılmaktadır. Yakın zamana kadar bu ürün yurttaşlarımıza hitap etmiyordu, lahana çoğunlukla amatörler - bahçıvanlar tarafından yazlık evlerinde yetiştiriliyordu. Bu arada alabaşlar iyi tat özelliklerine sahiptir, limondan daha az C vitamini içermez ve ayrıca yaklaşık %4,7 oranında sakkaroz içerir.

Görünümü şalgamı andıran alabaş meyve sapının tadı lahanadan daha lezzetli ve tatlıdır. Çiğ, haşlanmış veya haşlanmış alabaş yiyebilirsiniz, onu doldurmak için orijinal tarifler vardır.

Alabaş lahanası yetiştirmek ne kadar zor? Bu denizaşırı bitkinin çok iddiasız olduğu, gerçek lahana gibi soğuktan korkmadığı, nemi sevdiği, ancak çok dallı köklere sahip olduğu, kuraklıktan sakince kurtulduğu ortaya çıktı.

Alabaşları tohum veya fide ile açık toprağa ekebilirsiniz; bahçe yataklarındaki en iyi öncülleri salatalık, patates, baklagiller, pancar ve domatestir. Ancak şalgam, turp, marul ve turptan sonraki toprak buna hiç uygun olmayacaktır.

Alabaş yetiştirmek için agroteknik gereklilikler pratik olarak sıradan beyaz lahana yetiştirmekten farklı değildir. Kısa bir büyüme mevsimi, her hasattan sonra fide dikerek, tek bir arsadan yılda en fazla üç ürün hasat etmenize olanak tanır.İlk tohum partisi Mart ayı ortasında seraya ekilebilir. Yetiştirilen fideler sıralar halinde ekilir, bir bitki için 40x25 cm, bir metrekare alana ihtiyacınız olacaktır. 10 bitki için yeterli olacaktır.

Uygun bakım ile alabaş lahanasının yetiştirilmesine toprağın sık sık gevşetilmesi ve sistematik sulama eşlik etmelidir. Meyve büyüklüğü 7-8 cm çapa ulaştığında hasat yapılmalı, fazla büyüyen lahana tatsız, sert ve lifli olacaktır. Alabaş lahanasının uygun şekilde yetiştirilmesi, 2 veya daha fazla kg lezzetli ve sağlıklı kök kabuğuna ulaşan iyi bir hasat getirebilir.